امسال هنوز نمایشگاه نرفتم و راستش زیاد ذوقی هم برای رفتن ندارم، انقدر که تعریفهای بد شنیدم یکی میگه بوی جوراب میده، یکی میگه سر و تهش معلوم نیست و وقتی رفتی تو تا یه پازل رو حل نکنی نمیتونی بیای بیرون، یکی هم میگه باید ماشینتو اون سر شهر پارک کنی تا بتونی با نقشه های غلط مثل کربستف کلمب کشفش کنی.. همه اینها باعث شده همونقدر انگیزه هم از بین بره و فکر کنم عطاش رو به لقاش ببخشم.. ولی خوب همه اینها زیاد هم مهم نیست: فعلا خودم رو عشقه و حال خوبی که این روزها دارم، حسهای خوبی که قلقلکم میده و یه نور خوبی که ته قلبم بهم نوید ماجراها و خبرهای خوب میده... امیدوارم به همه چیزهایی که فعلا بدجوری میخوامشون برسم و ازشون لذت ببرم..