پاییز من

دو سه روزه که آسمون دلش بد گرفته و هی داره میباره . بارون امروز با اون صداهای رعد و برق وحشتناک یه لحظه این حس رو بهم داد که انگار آسمون داره از یه چیزی میناله یا انگار بدجوری غمگینه، فکر کردم چقدر حال دل من و اون یکیه و انگار داره واسه من میباره.. این دلتنگیها و غمگینیها و آسمون ابری و طوسی و غمی که توی همه جا هست از خیابون و پیاده رو تا درختها و کوچه ها رو خیلی دوست دارم و خیلی باهاشون حال میکنم.. به نظرم اصلا پاییز یعنی همین یعنی دل گرفتگی و حسهای خاص همراه با یه غم مطبوع که تو تمام ذرات وجودت حسش کنی. پاییز یعنی تنهایی