قهرمان

جام جهانی ۲۰۰۶ هم تمام شد و ایتالیا قهرمان شد.. به نظر من که قهرمانی حقش بود هرچند که فرانسه تو وقت اضافه و یه خورده از نیمه دوم خوب بود ولی حق ایتالیا بود که جامو ببره خونه.. گتوزو عالی بود، وایییی کاناوارو،عشق من، محشر بود و همه چه دوست داشتنی و قشنگ شادی میکردن برای پیروزی و لیپی مربی بزرگی واقعا.. پنالتی واقعا نفس گیر بود و من دیگه خیلی عصبی شده بودم تا تموم بشه. هورااااااااااااااااا.... ولی زیدان واقعا همه رو غافلگیر کرد.. خود من وقتی صحنه آهسته رو نشون داد باورم نمیشد این همون زیدان آروم و محجوب که با کلیه زده تو سینه ماتراتزی .. مطمئنا خیلی عصبیش کرده بود که باعث شد اینطوری عکس العمل نشون بده و گرنه هیچکس دوست نداره تو اخرین بازی زندگیش یا پایان زندگی فوتبالی حرفه ای اینطوری خداحافظی کنه....

تلویزیون هم که ریده بود با این برنامه پخش کردن .. وسط اهدای جوایز تیم دوم که همه دارن میرن بالا  دونه دونه مدال بگیرن تلویزیون هی صحنه آهسته گلها رو نشون میده.. آخرشه واقعا .. حالا چون دو تا دختر با دامن کوتاه واستاده بودن، مسخره بازی بود

ولی همه چی به کنار ایتالیا رو عشقه .. جام جهانی رو عشقه .. اصلا فوتبال رو عشقه..