تا حالا فکر میکردم که جنس مخالف باید همش ناز آدمو بکشه و به میل آدم رفتار کنه و همش توجه و محبت و عشق و خلاصه از این چیزای خوب خوب باشه ولی جدیدا فهمیدم که کاملا برعکسه و این موضوع اصلا نباید همیشگی باشه و اتفاقا باید یه وقتایی خشونت جای ملاطفت رو بگیره و همیشه هر چی میخوای نباشه . یه وقتایی باید اصلا مطابق میل تو رفتار نشه و یه خورده خشن و جدی رفتار بشه.. البته این کشف رو در مورد خودم کردم و فهمیدم اصلا از پسرایی که همش لی لی به لالای آدم میزارن خوشم نمیاد و میخوام که یه خورده هم تحویلم نگیرن چون اگه همش بهم توجه کنن اونوقت نتیجه معکوس میده و من دیگه زیاد نمیرم تو نخ اینکه چطوره و چی کار میکنه.. نمیدونم شاید هم من مشکل دارم ولی فکر کنم این دیگه عمومیت داره که وقتی کمتر کسی رو میبینی بیشتر دلت واسش تنگ میشه و بیشتر قدرشو می دونی..

اصلا حوصله آدمهایی که همیشه یه جورن و هیچوقت هیچ اتفاقی تو مخشون نمیفته و همیشه می نالن و غر میزنن ندارم