یه وقتایی فکر میکنم اگه آدم همه حسهاش رو می تونست به دیگران منتقل کنه چی می شد؟ فکر میکنم افتضاح می شد چون ممکنه یه سریهاش رو نخوای یا روت نشه که به طرف مقابل بفهمونی و اگه اون بفهمه خیلی ضایعست. نمیدونم شاید هم یه جورایی خوب باشه حداقل خودت خلاص میشی و مجبور نیستی هی با خودت بگی کاش میفهمید من چه حالی دارم یا من چی فکر میکنم. حسهای عاشقانه یا جنسی و احساسی بهتره که منتقل بشه که سو ء تفاهمی به وجود نیاد البته شاید گفتنش راحت باشه چون به هر حال هر کسی نمیخواد که طرف مقابلش بدونه الان که باهاشه یا باهاش تنهاست یا هر چی تو چه حالیه و چی میخواد ولی به نظرم اگه بتونه حسش رو بهش انتقال بده خودش راحت میشه .. .. احتمالا
ولی حسهای دیگه مثل نفرت و رنجش و دلزدگی و خستگی و اینا رو بستگی به موقعیتش باید منتقل کرد که بیشتر به آدم بچسبه البته کلا بستگی داره که چه حسی رو بخوای به کی منتقل کنی و دنبال چی باشی در نهایت.. چون اون هدفه که اون آخر چشمک می زنه تعیین کننده است .. مگه نه؟ یه وقتایی خیلی حال میده که یه شیطنتهایی بکنی که به همونی که میخوای برسی ..
وایییییییی...... امروز از اون روزاست که اصلا نمیگذره و زمان مثل لاک پشت چلاق حرکت میکنه ... چرا ساعت کار تموم نمیشه ... میخوام برم خونمون.