پراکنده گویی

خیلی وقته میخوام بیام بنویسم ولی اصلا فرصت نمیشه، این روزا انقدر کار رو سرم ریخته و دور و برم شلوغه و اعصابم خورده که حوصله خودمم ندارم. هر شب هم که تا بیام فوتبالها رو ببینم و بخوابم دیر میشه و دلم لک زده واسه یه خواب حسابی .. حالا انگار واجبه. چه میدونم اینم یه جورشه دیگه ولی واقعا بعضی از بازیها خیلی عالین مثل پرتغال و هلند که من داشتم از خواب کور میشدم ولی انقدر هیجان داشت که نتونستم برم بخوابم و نشستم تا آخرشو دیدم و تازه وسطش ناخنهامو هم فرنچ کردم..

دلیل اعصاب خوردیم هم یکیش به خاطر کار و یکیش هم اینکه از کسایی که توقع نداری یهو یه برخوردی میبینی که بهت بر میخوره.. خوب آدم وقتی خودش پی به اشتباهش برده که دیگه هی نباید به روش آورد و شرمندش کرد یا تیکه انداخت بهش.. ناراحتم از خودم و از دوستایی که ناراحتم میکنن و درکم نمیکنن.. شاید هم زیادی متوقعم که همیشه درکم کنن و ازم انتظار نداشته باشن و به روم نیارن و غر نزنن..

یه چیز دیگه هم اینکه حس میکنم وقت ندارم زیاد به خودم برسم و همش حواشی زندگی داره وقتمو میگیره.. باید بیشتر از اینا انرژی بزارم، تازه همین دیروز داشتم به یکی میگفتم من سر تا پا انرژیم و خستگی ناپذیرم. میتونم یه کله از صبح تا شب کارهای مختلف بکنم و یه جا بند نشم ولی دارم کم کم فکر میکنم منم یه وقتایی یه جاهایی کم میارم.. البته فقط یه وقتاییی..

بزار جبران چند وقت ننوشتن رو بکنم.. یه سری تصمیمات هم در مورد خودم گرفتم که ظرفیت و احساس مسئولیتم رو افزایش بدم.. از روزی که تصمیم گرفتم تا حالا که میشه یه هفته خوب پیش اومدم ولی دیگه خسته شدم، انگار وقتی تو تصمیم میگیری مسئولیت پذیر بشی همه هم میان و هر چی مسئولیته میزارن رو دوشت و میگن برو ببینیم چیکار میکنی... آخه منم آدمم ، واقعا این انصافه.. از کار و همکارا هم که شاکیم و حوصلشونو ندارم .. دو سه تا نامه کوبنده تو این هفته زدم و با کلی آدم هم دعوا کردم.. خوب شد تصمیم گرفتم ظرفیتمو ببرم بالا که تا بهم میگن بالا چشمت ابرو قاطی میکنم و الکی هم اعصابم خودمو خورد میکنم و هم غر غر میکنم... راستی کشف هم کردم وقتی دیر غذا بخورم بیشتر اثر میزاره تو زود عصبانی شدنم.. اینم به یه کشفه بزرگه که در نوع خودش قابل توجهه .. متشکرم از تشویقاتون..